Beschut werk Braechel

(Mannen in feloranje werkkleding staan te werken in een omgewoeld veld. Braechel:)

RUSTIGE MUZIEK

BRAECHEL: Ik had het niet altijd goed thuis want mijn moeder, die was altijd heen en weer aan het vliegen naar Curaçao, naar Nederland, naar mijn vader, die was in Curaçao gaan wonen.
Dus ik was alleen en ik ging door een duistere periode in mijn leven.

(Braechel kijkt door een raam naar buiten.)

En toen kwam ik op straat terecht.

(Hij kijkt op van z'n kopje koffie en staart voor zich uit.)

DE RUSTIGE MUZIEK SPEELT VERDER

Toen verwees UWV me naar de Haeghe Groep.

(Een)

MAN: Gaan we de tuin onderhouden.
AD: Ik ben van oorsprong jongeren maatschappelijk werker.
Tuinieren is een van mijn grote hobby's en ik ben nu voorman voor de groep jongeren die zonder begeleiding en hulp niet echt aan de slag kunnen komen.
AD: Heb je er zin in?
Klein beetje?
JONGEN: Ja, moet wel.
Het moet wel? Het moet maar?
JONGEN: Ik wil geld verdienen, toch?

(Buiten loopt Braechel te praten met een collega.)

VOGELS TJIRPEN

BRAECHEL (OFFSCREEN): Ik zat alleen maar thuis en dat deed me geen goed.

(Teamleider Ad:)

AD (OFFSCREEN): Braechel heeft een moeilijk leven geleid.
Veel instellingen, pleeggezinnen.
Hij heeft dus iets meer begeleiding nodig dan reguliere jongeren.

(Bij een vijver pakt Braechel een schoffel uit een bakfiets. Hij wroet ermee in de grond.)

DE RUSTIGE MUZIEK SPEELT VERDER

BRAECHEL (OFFSCREEN): Ik vond het niet meteen leuk maar het duurde wel eventjes.
Afgelopen jaar heb ik geleerd anders naar dingen te kijken.
Ik ben veel minder negatief.
AD (OFFSCREEN): Vaak komen de jongens binnen met heel weinig zelfvertrouwen en met een heel minderwaardig gevoel over zichzelf.
Dat was ook zo bij Braechel.
Hij is daarop door mij beloond voor de dingen die hij goed deed waardoor zijn zelfvertrouwen langzaam maar zeker ging stijgen en hij het ook leuk ging vinden om naar het werk te komen.

(Braechel duwt onkruid aan in een bak en gaat verderop bij een boom opnieuw onkruid losmaken met de schoffel.)

DE RUSTIGE MUZIEK EBT WEG

BRAECHEL (OFFSCREEN): Ik ben heel erg blij met mijn baan.
BRAECHEL: Ik begin te werken en ik ga gelijk zweten, joh. Poeh.
BRAECHEL (OFFSCREEN): Ik zie mijn collega's als familie.
Het is een band die je creëert.
Met samenwerken maak je de band sterker en sterker en het geeft je ook zelfvertrouwen van: Hé, ik kan wel vrienden maken.

(Met twee collega's werkt hij verder.)

Dat maakt mij de man die ik vandaag ben.

(Hij geeft een collega een high five.)

BRAECHEL: Netjes gedaan.

(Het Nederlandse wapenschild met daarnaast: Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid. Het beeld wordt robijnrood met wit. Beeldtekst: Meer informatie op beschutaandebak.nl.)

DE RUSTIGE MUZIEK SPEELT NOG EVEN VERDER EN STOPT DAN